Beleg van Venlo 1830

De belegering van Venlo in 1830 was er een die werd ingeluid door opstanden in de Zuidelijke Nederlanden.

Wat tegenwoordig bekend staat als België voelde zich door het noordelijke deel achtergesteld en de grote ontevredenheid onder de bevolking groeide uit tot een revolutie. Limburg sloot zich voor het grootste deel aan bij de opstandelingen en de Nederlandse generaal Daine liep over naar de opstandelingen. Onder zijn aanvoering veroverde het Maasleger de plaatsen Maaseik, Roermond en Venlo.

De Venlonaren voelden zich, net als de Belgen, achtergesteld bij de Noorderlingen en hoewel de kanonnen vuurgereed werden gemaakt werd de stad eenvoudig ingenomen doordat de burgers de stadspoorten hadden geopend. Er waren wel gevechten tussen de burgers, korte tijd later bijgestaan door het Maasleger, en het in Venlo gelegerde Hollandse garnizoen.

Een jaar later, in 1831, trokken de Hollandse troepen ten strijde tegen de rebellerende Belgen. Venlo werd belegerd, maar zonder succes. Behalve Maastricht bleef geheel Limburg in Belgische handen. Deze situatie duurde voort tot 1839. Tot die tijd werd België hierin gesteund door Frankrijk, maar begin 1839 trok deze staat haar steun in. Koning Willem I van Nederland had eerder al bedongen dat zowel Luxemburg als een deel van Limburg bij Nederland werden gevoegd, en hij kon deze eis kracht bijzetten middels oorlogstaal toen Frankrijk haar steun introk.

Tijdens de Belgische opstand was Mathieu de Brialmont stadscommandant en Karel Bontamps, familie van de bekende drukkerijfamilie, was burgemeester tot 1837.

(Bron:  Frans Hermans e.a 1999: Historische stedenatlas van Nederland deel 6, Venlo ISBN 90-407-1992-6)