Geschiedenis van Lomm

In 2003 werd voor de komst van de hoogwatergeul archeologisch onderzoek verricht, waaruit bleek dat de oudste sporen van nederzettingen in dit gebied vlak langs de Maas hun oorsprong gehad moeten hebben in de IJzertijd (800 voor Christus tot aan de Romeinse tijd). Het dorp Lomm zelf dateert echter uit de Middeleeuwen. Het had geen eigen schepenbank maar viel toen ook al (met zekerheid vanaf 1420) bestuurlijk onder Arcen. Volgens de oudste archieven van onder meer de gemeente Arcen en Velden, stond er al in 1455 een kleine kapel waar nu het dorpscentrum ligt. Aannemelijk is dat zich bij deze kapel boeren gevestigd hebben, die het vruchtbare gebied tussen Maas en heide zijn gaan bewerken. Zo ontstond een gehucht, dat in 1735 28 gezinnen telde. Pas op 4 september 1938 werd Lomm een zelfstandige parochie met een eigen pastoor, waardoor men eigenlijk pas vanaf die datum kan spreken van een echt dorp.

Antoniuskapel

De Antoniuskapel te Lomm waarvan de resten in 1959 gesloopt zijn, werd reeds in de 16e eeuw vermeld. In 1871 werd de kapel uitgebreid, doordat er een groter schip werd aangezet, en omstreeks 1880 vond er een grondige restauratie plaats, onder leiding van Caspar Franssen. Toen Lomm tot rectoraat werd verheven, werd in 1936-1937 naar ontwerp van Stoks een nieuwe kerk gebouwd.

Tijdens de oorlog werd de kerk zwaar beschadigd. De schade werd na de oorlog in 1948-1949 weer door architect Stoks hersteld.

Huis de Spyker

Het allereerste huis De Spyker werd gebouwd in 1394 als stamhuis van de adellijke familie Van Lom, die ook de naamgever van het dorp was. In die tijd liep er een gracht om het perceel. Het pand is een tamelijk hoog huis met zadeldak, dat is geplaatst tussen tussen twee topgevels, waarvan een nog gezwenkte zijkanten heeft.

Het huidige pand werd waarschijnlijk in 1628 gebouwd.

Lees Verder
[subpages]