Jules Kayser

Naam: Jules Kayser
Geboren: 02-10-1879
Overleden: 20-10-1963
Beroep: Architect

Jules Kayser (Venlo, 2 oktober 1879 – aldaar, 20 oktober 1963) was een Nederlands architect.

Jules Kayser was een zoon van Johannes Kayser die als stadsbouwmeester van Venlo onder andere betrokken was bij de verbouwing van het stadhuis en de bouw van het Goltziusmuseum. Johannes

Kayser werkte regelmatig samen met Pierre Cuypers.

Samen met zijn ouders verhuisde hij op tienjarige leeftijd naar Maastricht. Na hier de hbs te hebben doorlopen studeerde hij aan de Technische Hogeschool (Polytechnische school) in Delft, waar hij in 1906 het diploma bouwkundig ingenieur behaalde. Hierna werkte hij enkele jaren bij zijn vader en deed ervaring op bij architecten in Berlijn en Amsterdam. Vervolgens vestigde hij zich in zijn geboortestad als zelfstandig architect.

In Venlo ontwierp Kayser jr. zeer vele panden, zoals het pand Bervoets (later Bedaux), huize Sint Jan in de Van Cleefstraat, het Sint Thomascollege, het Mutsaertsoord en de (voormalige) Gemeentespaarbank aan de Prinsenhofstraat. Kaysers’ werk verraadt invloeden van de Amsterdamse School en doet daarnaast denken aan de Nieuwe Zakelijkheid. Na de Tweede Wereldoorlog hield Kayser zich voornamelijk bezig met restauratiewerk.

In 1945 werd hij benoemd tot stadsarchitect. In die hoedanigheid restaureerde hij panden als het Romerhuis, De Sint Martinuskerk, het ‘Ald Weishoës’ en huize Schreurs. In 1948 maakte hij een wederopbouwplan voor de Venlose binnenstad. Jules Kayser was ook de eerste voorzitter van de Limburgse Academie van Bouwkunst (1945) en deken van de Bisschoppelijke Bouwcommissie in Roermond.

Kayser heeft ook veel gebouwd in Venlo en is zowel in architectonisch en als stedebouwkundig opzicht van groot belang voor Venlo. Het complete archief van zijn werk is echter verloren gegaan. Ook heeft hij zijn theorieën niet uiteengezet in publicaties zoals bij andere Limburgse architecten als Peutz wel het geval is. Dit gebrek aan informatie en theorieën bemoeilijkt een beter inzicht in zijn culturele ontwikkelingen te krijgen.
Zijn werk is ruwweg in drie perioden in te delen. De periode 1913-1925 met o.a. de huishoudschool aan de Prinses Beatrixstraat en het pand Bervoets aan de Peperstraat; de periode 1925-1935 met bijv. de Gemeente Spaarbank aan de Prinsenhof straat; en de periode 1935-1963. Andere belangrijke ontwerpen van Kayser zijn het Mutsaersoord, het St. Thomascollege en het klooster van Bethanië. Kayser heeft waarschijnlijk veel invloed gehad op jongere Venlose architecten als Rijven, Grubben en Leusen.

Bron: Venloclopedie & PDF bestand ‘Gemeente Venlo‘, jaartal onbekend