Kerkepäörtje

Het Kerkepäörtje (Nederlands: Kerkpoortje) was een poterne in de vestingwerken van Venlo.

Deze poterne was een doorgang in de stadsmuur nabij de Martinuskerk. Aangezien dit gedeelte in de schaduw van de kerk lag, werd vaak gesproken van ‘t duuster kerkepäörtje (het duistere kerkpoortje). In 1990 heeft Hay Crompvoets er zelfs een liedje over gezongen.

Via de poterne kon men het Fort Beerendonck bereiken. Men moest daartoe wel een onderaardse gang door, die onder de gracht liep.

Tegenwoordig is het een steegje dat toegang verschaft tot de stadswijk Rosariumbuurt. De vier woningen, die langs de kerk in de steeg liggen, behoren sinds het begin van de 20e eeuw bij de parochie van de Martinuskerk. Momenteel worden deze woningen opgeknapt om er stadswoningen van te maken.

(Bronnen: Frans Hermans: Historische stedenatlas van Nederland deel 6: Venlo, Gemeentearchief Venlo)