Locus is een oude Latijnse benaming voor een dorp of gehucht, die werd gebezigd vanaf de Romeinse Tijd tot in de Middeleeuwen. In die tijd was het gebruikelijk om een plaats zonder stadsrechten als zodanig aan te duiden. Van deze benaming is ook het woord locatie afgeleid, hetgeen plaatsbepaling betekent.
Tot circa 1400 werd deze benaming gebruik om onderscheid te kunnen maken met villa en oppidum. Deze laatste benaming is de Middeleeuwse benaming voor stad. Tegelijkertijd werd villa gebruik voor beide, indien er geen duidelijk onderscheid kon worden gemaakt tussen dorp of stad.
