Tabula Peutingeriana is de officiele benaming voor de peutingerkaart. De peutingerkaart is een kopie van een Romeinse reiskaart uit de 3e of 4e eeuw.
De naam Peutingerkaart heeft deze reiskaart te danken aan de humanist Konrad Peutinger die het document uit de erfenis kreeg van Conrad Celtis in 1507. Deze kopie was toen al enkele eeuwen oud, het is namelijk vervaardigd in de 13e eeuw door een monnik uit Colmar.
Eigenlijk is de kaart een rol perkament dat bestaat uit maar liefst 12 bladen van ongeveer 34 cm hoog en een lengte van 59 tot 65 cm. Het is een schematische weergave van de werkelijkheid, waarbij belangrijke plekken in het Romeinse rijk aangegeven staan op de kaart met afstanden tussen deze plaatsen.
De afstanden zijn weergegeven in Romeinse mijlen (Milia passim) en in Gallische leagae. Een Gallische league is ongeveer 1,5 Romeinse mijl.
De Peutingerkaart is samengesteld uit reiskaarten van verschillende bronnen, vandaar ook de verschillende afstandsschalen op de kaart. De Romeinen hadden namelijk verschillende itineraria, oftewel reisroutes die afstanden tussen verschillende plaatsen aangaven. Tot ongeveer het jaar 400 werd de originele Romeinse reiskaart bijgewerkt, waardoor het dus één hele grote samengestelde kaart was van het Romeinse Rijk.
Als men de kaart goed bekijkt dan valt op dat het een horizontaal georiënteerde kaart is, totaal anders dan de kaarten van nu. Men moet het dan ook niet willen vergelijken met google maps of een atlas. Het is slechts een overzicht van belangrijke etappes op een reis van punt a naar punt b.
Blerick komt op de peutingerkaart voor als Blariaco.