Piet Killaars

Piet Killaars (Tegelen, 17 oktober 1922) is een Nederlands beeldhouwer.

Piet Wilhelmus Killaars trad in 1939 in dienst van Koramic waar een nieuwe kunstnijverheidsafdeling werd gestart. Kunstenaars werd de gelegenheid geboden hun werken in keramiek uit te voeren. Van deze mogelijkheid werd gebruik gemaakt door onder anderen: Charles Eyck, Suzanne Nicolaas, Wim van Hooren en Wim Hartzing. Killaars had tot taak deze kunstenaars technisch te ondersteunen.  Hij volgde tekenlessen bij Sef Moonen in Venlo en avondlessen beeldhouwen bij Victor Sprenkels in Tegelen. Killaars ging in 1941 naar Maastricht, waar hij van 1941 tot 1943 bij Charles Vos (1888-1954) aan de Middelbare Kunstnijverheidsschool studeerde. Hij voorzag in zijn levensonderhoud door bij een keramisch atelier in Maastricht te werken. Zijn eerste kunstwerken voerde hij dan ook in keramiek uit, zoals Weeklagende vrouw uit 1944. Tussen 1943 en eind 1944 dook hij onder, eerst in Echt en later in Tegelen.

Na de bevrijding maakte hij diverse reizen en werkte hij bij verscheidene beeldhouwers in Nederland en België. In 1948 maakte hij een studiereis naar Frankrijk, waar hij het werk leerde kennen van beeldhouwers als Jacques Lipchitz, Henri Laurens, Germaine Richier en Alberto Giacometti. Daarna zette hij zijn beeldhouwopleiding voort aan de Jan van Eyck Academie bij Oscar Jespers (1887-1970). Hij studeerde in 1953 cum laude af. Hij was van 1967 tot 1970 docent ruimtelijke vormgeving aan de Academie voor Beeldende en Bouwende Kunsten in Tilburg en van 1970 tot 1986 docent beeldhouwen aan de Stadsacademie voor Toegepaste Kunsten in Maastricht. Het werk van Killaars wordt gekenmerkt door de zogenaamde figuratieve geometrie, die teruggrijpt op de onbetwijfelbare wetmatigheden in de natuur.