Raadhuis van Tegelen

Het pand werd in 1939 gebouwd door de architect Frits Peutz, en in 1940, nog niet geheel voltooid, als dienstgebouw in gebruik genomen. In 1947 werd het gebouw officieel geopend en in dat zelfde jaar voorzien van het monumentale timpaanstuk, naar ontwerp van de beeldend kunstenaar Charles Eyck. De kleiwarenfabriek Russel-Tiglia heeft voor de totstandkoming gratis materiaal, materieel en mankracht ter beschikking gesteld.

In 1986 werden de achterste twee vleugels gesloopt en voorzien van de nieuwe achterbouw in twee bouwlagen, zoals die nu nog zichtbaar is. De bouwstijl is een mengeling van de Delftse School en het neoclassicisme. Kenmerkend voor het brede oeuvre van Peutz, die bekend staat om het postmodernisme in zijn ontwerpen.

De portico bestaat uit de verhoogde entree (de treden), vier min of meer Dorische zuilen, het hoofdgestel met daarop het fronton en timpaanstuk, waar, in diepreliëf, voorstellingen zijn aangebracht die verband houden met de industrieën in Tegelen. Door de verhoogde entree wordt ook het hoogteverschil tussen beide zijkanten gecorrigeerd. De entree in het achtergelegen bouwlichaam bestaat uit drie openslaande deuren. Op dezelfde wijze worden deze herhaald op de eerste verdieping. Hier bevindt zich ook een doorlopend balkon, dat in het midden licht naar voren steekt.

De originele gevels zijn opgetrokken uit rode baksteen. Boven de licht gebogen ramen en deuren zijn rollagen aangebracht. Rond de benedenramen en de openslaande deuren is gebruik gemaakt van gele gebakken profielsteen. De bovenramen hebben alleen een vensterbank van dezelfde stenen. De zuilen van de portico zijn ook bekleed met gele profielsteen, alsmede de doorlopende band onder het dakoverstek. Basement en kapiteel van de zuilen zijn van hardsteen. Voor de rest van het frontstuk en het balkon is geprofileerd en afgepleisterd beton gebruikt. Het dak is afgedekt met een rode, gebakken, holle pan. In 1986 is de achterliggende bouw aangepast aan de moderne eisen voor openbare- en kantoorgebouwen. De nieuwe ingang werd een glazen tussenpui aan de zuidzijde van het gebouw. De entree aan de voorzijde werd vanaf dat moment niet meer gebruikt.

In het pand waren de representatieve functies gesitueerd zoals de raadszaal, burgemeester- en secretariskamer. De ruimtes zijn gelegen rond de grote beneden- en de kleinere bovenhal, welke worden verbonden door een aan de achterzijde asymmetrisch geplaatste trap. De raadszaal sluit aan op het balkon aan de voorzijde. De benedenhal sluit direct aan op de portico en heeft aan de achterzijde twee verbindingen die aansluiting gaven op de toenmalige noordvleugel. In de benedenhal zijn twee, voor Peutz typische, kolommen waarneembaar. De ruimtes zijn over het algemeen sober gepleisterd, met overgangen van muren naar plafonds. Plaatselijk enig sierpleisterwerk in de vorm van het Tegels wapen en een sobere cassetteindeling zoals bij de voormalige raadzaal. Als contrast met het pleisterwerk staan de is structurerend de geverniste eikenhouten deuren en deurposten. Bij de vloer en de plinten van de hal en trap is zwart marmer gebruikt. In de overige ruimtes ligt parket. Behoudens enkele noodzakelijke wijzigingen is het interieur op grote delen intact.

In 2001 werd de gemeente Tegelen, net als de gemeente Belfeld, na gemeentelijke herindeling, bij Venlo gevoegd. Daarmee verloor het raadhuis haar functie en kwam het pand leeg te staan. Enkele jaren werd gezocht naar een nieuwe invulling van het pand, waarbij onder andere werd gedacht aan gemeenschapshuis de Haandert. Het duurde tot het voorjaar van 2009, toen werd besloten om het Ithaka Science Center in het pand te vestigen. Dit wetenschappelijk en educatief museum opende in het najaar van datzelfde jaar haar deuren.