Roffartsmolen

De  Roffartsmolen is een verdwenen watermolen in de binnenstad van Venlo.

De molen bevond zich in de wijk Kloosterkwartier, aan het eind van een zijstraat van de Parade, Picardie genaamd. Deze straat bestaat overigens nog steeds, evenals de Parade. Achter de molen lag een militair terrein (Piottewei) tegen de stadsmuur.

De molen werd aangedreven door de oostelijke binnengracht die richting de Martinuskerk liep, en werd gebruikt als koren-, olie- en trasmolen.

Volgens de archieven was de molen gebouwd in de 14e eeuw en heeft meer dan vijf eeuwen dienst gedaan. In 1434 stond JanVinck de molen af aan zijn schoonzoon Ger Roffart. In 1659 droegen Dirrick Mons en zijn vrouw Marja Otten, samen met de gezusters Hensen een vierde deel van de molen over aan Antonius Stox, oud-rentmeester. In 1696 wordt ene Cornelius Demkens genoemd als molenaar in de Picardie. In 1705 verpachtten de provisoren van de R.K. Armenzorg de molen aan Geurt Heurkens. In de 19e eeuw werd ene Michael Michels genoemd als bewoner van de molen. In 1833 wordt ene Alex Goossens genoemd in verband met de molen. Hij was teevns zoutzieder.  In datzelfde jaar is zowel het huis als de de molen afgebrand.

Status: verdwenen