Truuj Bolwater

Gertruid (Truuj) Bolwater is een historische Venlose figuur die volgens de overlevering door haar heldhaftig optreden een inname van de vesting Venlo voorkwam.

Voorgeschiedenis

Tijdens een belegering door de troepen van landvoogdes Margaretha van Bourgondië in 1511 slaagde een vaandrig, die een tegen de stadsmuur staande ladder beklom, er bijna in de vesting binnen te dringen. De kordate Venlose vrouw wist hem echter zijn banier af te nemen en sloeg hem naar beneden. In een boek van de jezuïet Famiano Strada (1648) werd dit wapenfeit voor het eerst gemeld, echter zonder de vrouw bij naam te noemen. Dat gebeurde pas in 1843, toen Lambert Keuller in zijn boek De Geschiedenis en Beschrijving van Venloo haar de naam Gertruid Bolwater meegaf. De heldhaftige daad is in een schilderij begin 17e eeuw vereeuwigd door Alfier Vespassiano.

Erkenning

Om de naam van Truuj Bolwater in herinnering te houden besloot het Venlose stadsbestuur in 1883 een straat in de binnenstad (Bolwaterstraat) naar haar te noemen. Ook is in 2012 in haar eer een beeld gemaakt, al is dat beeld nogal omstreden. Waar andere stadsfiguren een bronzen beeld hebben gekregen, heeft zij een zogenaamd kauwgombeeld gekregen in diezelfde Bolwaterstraat. Aangezien niet precies bekend was hoe zij eruit zag, heeft een kunstenaar voor deze oplossing gekozen. Het idee erachter is dat het beeld van iedereen zal worden door gebruikte kauwgoms erop te plakken.

Folklore

In Blerick wordt ieder jaar nog, op de donderdag voor carnaval, de zogenaamde Truujendaag gevierd. De vrouwen gaan dan volgens -intussen – traditie gekleed als oud vrouwtje, verkleed met stola en hoedje, stappen in de Blerickse kroegen. Mannen is het dan volgens diezelfde traditie verboden uit te gaan en als de vrouwen toch een man op straat of in de kroeg zien – die een stropdas draagt – wordt hem de stropdas doormidden geknipt. Deze traditie is overigens niet typisch Blericks. Overal in Limburg ziet men een soortgelijk fenomeen, met name de dorpen in de regio kennen het zogenaamde Ald-Wieverbal. De regio Maastricht heeft zijn eigen versie. Ook de Duitse grensregio, tot zelfs Keulen aan toe, kent het Altweiberfassnach.