Een waterlinie is een serie van defensieve werken die (deels) gedekt zijn door geïnundeerde gebieden.
In Nederland bleek het onder water laten lopen van gebieden een goede manier om de vijandtegen te houden. Hiertoe werden zelfs speciale waterstaattechnische werken gemaakt (bijvoorbeeld speciale inundatiesluizen).
Een waterlinie is vaak een snoer van vestingwerkenmet daartussen inundatiegebieden. De vestingwerken liggen rond steden en op hoger gelegen delen, die niet onder water gezet kunnen worden (accessen). Alleen bij acute dreiging werden de gebieden geïnundeerd.
De bedoeling van inundatie is dat het water circa 40 cm. boven het bewuste terrein komt, waarmee het voor infanterie onbegaanbaar wordt, doch te ondiep is om er doorheen te varen. Het is daarmee noodzakelijk, de waterstand zeer nauwkeurig te kunnen reguleren.
De boeren wiens grond in de onder water te zetten gebieden lag, waren natuurlijk niet blij met deze actie. De linie moest daarom niet alleen beschermd worden tegen aanvallen van de vijand, maar ook tegen boze boeren die die linie zouden kunnen willen saboteren (in de Vestingwetwas hiertoe in een schadeloosstelling voorzien).
Het gebruik van de waterlinie als defensief werk heeft nogal geleden onder uitvindingen als het vliegtuig.
(Bronnen:Stichting Menno van Coehoorn/Wikipedia)
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.