Antonius van Paduakerk
Antonius van Paduakerk Bron: Ansichtkaart, Eigen Collectie

De wederopbouwarchitectuur is de bouwstijl van de wederopbouw periode direct na de tweede wereldoorlog tot grofweg 1965.

Kenmerkend voor deze manier van bouwen is het experimenteren met een industriële aanpak van het bouwen. Dit zie je niet alleen in de bouwstijl, maar ook in het gebruik van materialen. Systeem of montagebouw is wat er toegepast werd. Er was immers schaarste aan bakstenen waardoor men gebruik maakte van voorgefabriceerde betonnen elementen. Zo kon men in hele korte tijd veel woningen de grond uit stampen. De kosten werden gedrukt door veel exact dezelfde woningen neer te zetten, de wijken met rij na rij dezelfde huizen en flats kenmerken deze periode. Doorzonwoningen en galerijflats zijn de benamingen voor deze woningen.

Tijdens de oorlog waren er veel wegen, bruggen, spoorlijnen maar ook fabrieken en huizen beschadigd geraakt in de gemeente. In Venlo heeft een hevige strijd plaatsgevonden mede door het Duitse vliegveld Fliegerhorst, de strategische ligging van de brug over de maas en natuurlijk de spoorlijnen. Ook een fabriek zoals de Nedinsco waar optische instrumenten voor o.a. Duitse onderzeeërs gemaakt werden was natuurlijk een doelwit. Het gevolg was een stad met veel, heel veel oorlogsschade.

Tijdens de wederopbouw maken we ook kennis met de architecten Jules Keizer en Jos Klijnen, zij zijn respectievelijk verantwoordelijk voor de wederopbouw van de binnenstad en het brugplan. Om plaats te maken voor de wederopbouw bouwplannen van deze architecten zijn zelfs na de oorlog nog panden gesloopt die het oorlogsgeweld wel overleefd hadden.

Geef een reactie