Nu aan het laden
×

Van ’t Veroveren der sterke Stadt Venlo.

Van ’t Veroveren der sterke Stadt Venlo.

Hoe kloek is de Leeuw int Velt,
Met het Zwaert al in de klouwen,
Hy toont hem tegen ’t gewelt,
Zoekt zijn Vyant te verflouwen
Door zijn moedigheyt en daet,
Dat Louwies aen ’t herte gaet.

Nederlant dat is in vreugt,
Ider singt een Liet van glory,
Den Onderdaen is heel verheugt,
Door dees wijtberoemde Victory,
Waer door het Spaens Gelderlant,
Sal haest zijn heel overmant.

Siet hoe dat de Fransen al,
Voor ons magten moeten wijcken,
Sa maekt vreugt en bly geschal,
Ziet het Frans gespuys nu strijcken,
Bourgonje die komt met haest,
Maer hij keert als heel verbaest.

Lof hebben al de Helden groot,
Mars sijn trouwe Battavieren,
Die met den Degen Kruyt en Loot,
De Vyanden haer Barrieren,
Dwingen haer al tot Accoort,
Om te mogen trecken voort.

Niet door verraet aengetast,
Niet gekogt of niet gegeven,
Ook niet onversiens verrast,
Maer gedwongen met den Degen,
En door Nassouws kloek beleyt,
Een Hercules in den strijt.

Ja een Cato in ’t verstant,
En een schrik voor Vyants magten,
Neemt Venloo uyt haer hant,
Dat wy nog niet en verwagten,
Maer zijn moedigheyt en kragt,
Breekt Vyants desseins en magt.

Frans Mortier en Spaens Canon,
En Stads wercken groot van kragten,
Haer uytvallen of gebron,
Deet ons kloekheyt niet versagten,
Onse Helden altemael,
Loonden haer met vuer en stael.

Tot sy door benautheyt groot,
Zagen ons Victory schieten,
Sy dagten wy sijn in noot,
Hollant schijnt met vuer te gieten,
Laet ons roepen om accoort,
Ag dat wy marseeren voort.

’t Fort Michiel hebben sy haest,
En ook schielyk mijn ontnomen,
Waer door ik ben heel verbaest,
Dat Vendelo sonder schroomen,
Door het vuer heel sal vergaen,
En ons met haer Zwaert doot slaen.

Sa Tamboers Chamade slaet,
Wilt de Witte Vaen uytsteken,
Eer het voor ons is te laet,
En dat sy ons al verbreeken,
En dat wy niet als de Schans,
Raken door het Zwaert nu thans.

Maekt nu vreugt in Nederlandt,
Roemt de trouwe Batavieren,
Want men siet nu door Godts hant,
Dat ons Wapens en banieren,
Sijn gezeegent van den Staet,
Dat Louis ter herten gaet.

Uit: Triomf van Nederland, of vervolg op het Eerste Tweede en Derde deel van het Geuse Liedboek (1734) Dirk Ravestein

You cannot copy content of this page